به نقل از سایت اخبار دین و اندیشه : به گزارش خبرگزاری مهر، جمعی از فعالان عرصه تعلیم و تربیت به مناسبت ۱۸ دسامبر، روز جهان عاری از خشونت و افراطی گری در حمایت از کودکان یمن، بیانیه ای صادر کردند که متن آن به این شرح است؛
باسمه تعالی
«کونوا لِلظّالِمِ خَصماً وَ لِلمَظلومِ عَونا»
این روزها زیر بایکوت خبری رسانه ها، اخباری محدود ولی حیرت‌آور و دردناک از کشوری که از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی محروم است و تحت ظلم اما مقاوم ایستاده است، درز پیدا می‌کند:
مارک لوکوک (قائم مقام دبیرکل سازمان ملل متحد در امور انسان‌دوستانه و هماهنگ کننده امدادرسانی‌های فوق‌العاده در سازمان ملل): ”جنگ اقتصادی وحشیانه‌ای که متجاوزان ضد یمن به راه انداخته‌اند، وارد مرحله جدیدی شده است که در نتیجه آن، امکان جلوگیری از تلفات گسترده ملت یمن در نتیجه گرسنگی در تمامی نقاط این کشور وجود ندارد“.
یونیسف: ”بیش از ۱۱ میلیون کودک یمنی از کمبود غذا در سایه نبود کمک‌های انسان‌دوستانه رنج می‌برند. هر ده دقیقه یک کودک در یمن به دلیل بیماری‌هایی که قابل پیشگیری هستند می‌میرد... ۴۰۰ هزار کودک یمنی از سوءتغذیه شدید رنج می‌برند و برای زنده ماندن مبارزه می‌کنند. بیش از ۶ هزار کودک از ابتدای جنگ علیه یمن در ۲۰۱۵ میلادی تاکنون کشته یا زخمی شده‌اند ... بیش از ۲۰ هزار نفر در الحدیده به آب و غذا و دارو نیاز مبرم دارند“.
لیزا گراندی (هماهنگ کننده امور انسانی در سازمان ملل متحد): ”سه چهارم ساکنان یمن و ۸۰ درصد از کودکان، نیازمند حمایت و کمک هستند“.
خبرنگار آسوشیتدپرس: ”در یک گوشه دور افتاده از شمال یمن، بسیاری از خانوادهها هستند که کودکانشان برای غذا خوردن، چیزی جز برگ‌های یک انگور محلی ندارند.“
۲۵ مارس ۲۰۱۶ (ششم فروردین ۱۳۹۴) جنگی تمام عیار علیه ملت یمن از جمله کودکان و نوجوانان با رهبری عربستان سعودی و تشکیل ائتلافی آمریکایی- صهیونیستی با هدف تسلیم کردن مردم این کشور و جلوگیری از تشکیل دولت مستقل آغاز شد و اکنون پس از گذشت حدود ۴سال از شروع این جنگ، گزارشهای فوق تنها گوشهای از جنایات انسانی در حال وقوع در یمن را به نمایش می‌گذارد.
همه این آمارها در حالی مخابره می‌شوند که نهادها و سازمانهای بین‌المللی سال‌هاست که بر نفی خشونت علیه غیرنظامیان و به ویژه حفظ حقوق کودکان تأکید داشته‌اند: «هر کودکی، حق زندگی دارد و این حق مادرزادی اوست» (کنوانسیون حقوق کودک، ماده ۶). این سازمان‌ها طی «کنوانسیون حقوق کودک» با اجماعی جهانی تصویب کرده‌اند: حکومت‌ها حق کودک را برای داشتن «سلامتی و استفاده از همه امکانات برای سلامت ماندن، بهبودی و درمان بیماری (ماده ۲۴)، سطحی از زندگی که متناسب با موقعیت و رشد روحی، جسمی، قومی و اجتماعی اوست (ماده ۲۷) و حق آموزش و پرورش را برای کودک به رسمیت می‌شناسند» (ماده ۲۸)؛ و «در شرایط جنگی هم تمام اقدامات را برای حمایت کودکان آسیب دیده از جنگ، انجام می‌دهند» (ماده ۳۸).
همچنین در «دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار» بر استقرار و تقویت صلح در جهان تأکید شده و ذیل هدف ۷-۴، ترویج فرهنگ صلح و ضدخشونت هدف‌گذاری شده است. ماده ۱۱ دیباچه «بیانیه آموزش ۲۰۳۰» نیز خشونت و حمله به مؤسسات آموزشی را موجب اخلال در آموزش معرفی کرده و بر اتخاذ راه‌حل‌های هماهنگ ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی برای کاهش همه‌جانبه مخاطرات با هدف حفظ بقای آموزش در شرایط جنگ و اضطرار تصریح کرده است.
این مصوبات در حمایت از کودکان و پاسداشت حق آموزش و امنیت آن‌ها در حالی فضای جهانی را پُر کرده‌اند که این روزها با سکوت غیرقابل توجیه بسیاری از دولت‌های امضاکننده این نوع اسناد در قبال تحمیل خشونت مفرط در یمن مواجه هستیم؛ به گونه‌ای که می‌توان به درستی ادعا کرد عده‌ای از حامیان این نوع کنوانسیون‌ها هستند که حکومت یمن را با محاصره همه‌جانبه از تضمین این حقوق باز داشته‌اند. آنچه در یمن در حال وقوع است، نشان دهنده ناکارآمدی مفاد اسناد بین‌المللی، اعمال تبعیض‌های ناروا در برآوردن حقوق اولیۀ انسان‌ها، وجود استانداردهای دوگانه در مواجهه با ملت‌ها و نقض آشکار حقوق کودکان است.
مسئلۀ اصلی، تناقضی است که در هیاهوی امپراتورهای رسانه‌ای جهان و غفلت بیش‌تر انسان‌ها، مخفی نگه داشته شده است؛ تناقض میان مفاد این اسناد و آنچه که در واقعیت در کشورهایی چون یمن، سوریه و فلسطین رخ می‌دهد و تنها جلوه‌های کوچکی از آن از روزنه‌های کوچک فضای مجازی در معرض دیده‌ها قرار گرفته است. گویا این اسناد به طور نانوشته، علاوه بر سن و سال، درجه‌بندی ملیت‌ها را هم در تعریف «کودکی» لحاظ کرده‌اند و «انسانیت» را در چارچوب دیگری معنا می‌کنند.
آنچه این روزها بر ملت یمن می‌گذرد هر وجدان حقیقت‌جویی را به دادخواهی وا می‌دارد. در اینجاست که هر انسان صلح‌دوست و عدالت‌طلبی باید بانگ برآورد: کودکان یمنی هم «کودک»اند.
همه ما مسئولیم؛
در ابتدا، روی سخن ما فعالان تعلیم و تربیت ایران اسلامی با کسانی است که در عین پافشاری بر ارزش‌مندی «صلح» و تأکید بر «حقوق کودکان» و لزوم پاس‌داری از آن، در مقابل این تناقض سکوت کرده‌اند. جامعه جهانی و سازمان ملل متحد به عنوان ابلاغ کنندگان این قوانین به خوبی آگاهاند که خروج یمن از بحران انسانی نیازمند رفع محاصره اقتصادی و درمانی و توقف تجاوز و کشتار جمعی است؛ ولی پس از گذشت چند سال از این نسل‌کشی، مثل همیشه سخنگویان یقه سفید نهادهای بین‌المللی فقط «نسبت به بروز فاجعه انسانی هشدار می‌دهند» و به اظهار تأسف و نگرانی بسنده کرده و از هرگونه اقدام عاجل و متناسب در یمن و محکوم کردن صریح دولت‌های غربی و عربی حامی عربستان سعودی، پرهیز می‌کنند.
همه مسئولیم و جامعه تربیتی و فرهنگی کشور مسئول‌ترند؛ زیرا رسالت ایشان با «کودکی» گره خورده است. ذهن‌ها را باید به تأمل واداشت؛ قلم‌ها را برای ترسیم واقعیت به حرکت درآورد و زبان‌ها را به مطالبه‌گری و احقاق حق گشود. باید با وارستگی و آزادگی، فطرتِ سلیم، حق‌جو و منصف را قاضی نمود.
ما فعالان عرصه تعلیم و تربیت و کودک و نوجوان در آستانه فرارسیدن ۱۸ دسامبر «روز جهانی مبارزه با خشونت و افراطی‌گری» تمام تلاش خود را به کار خواهیم بست تا تضییع آشکار حقوق اولیه انسانی ملت مظلوم یمن، به ویژه کودکان یمنی و استانداردهای دوگانه و تبعیض‌آمیز بین‌المللی را فریاد کنیم و در این راه، از همه اهالی تعلیم و تربیت برای هرگونه همراهی دعوت به عمل می‌آوریم. امید که صلح‌گسترِ منتظَر با ظهور خود بساط مدعیان دروغین صلح و انسانیت را برچیند.
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزی کشور
مؤسسۀ مطالعات راهبردی تعلیم و تربیت برهان
مدرسۀ دانشجویی قرآن و عترت علیهم‌السلام دانشگاه تهران
هستۀ تعلیم و تربیت مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام
بنیاد تربیتی حیات
پایگاه خبری رب
پردیس تربیتی توانا
خبرگزاری کودک و نوجوان
فرزندپرتال
کانون روان‌شناسی اسلامی دانشگاه تهران
کانون فرهنگی اصحاب المسجد اراک
کتابخانۀ مردمی امیرحسین فردی
کرامت؛ کانون رشد و آموزش معلم تراز
گروه سمای تربیت
ماهنامه کودک
مجتمع فرهنگی‌آموزشی امام صادق علیه‌السلام
مجتمع آموزشی فرهیختگان سراج
مجموعۀ تربیتی روح‌الله
مجموعۀ تربیتی شهید حججی
مدرسۀ حمزه دوران
مدرسه‌نما
مدرسۀ شهید مصطفی عارفی (طرح مسجد در مسجد)
مرکز پشتیبانی تربیتی پیوند
مرکز مطالعات راهبردی تربیتی امام سجاد علیه‌السلام
مهدپرتال
مؤسسه الگوی تعلیم و تربیت قاف
مؤسسه فرهنگ بهتر
مؤسسۀ طلیعۀ رویش
مؤسسۀ فرهنگی راهبردی منادیان رویش مشهد
مؤسسۀ فرهنگی سپهر بینش و حکمت و اندیشه
مؤسسۀ هدایت میزان