به نقل از سایت اخبار دین و اندیشه : به گزارش خبرنگار مهر، روحانیت و اندیشه های چپ در ایران معاصر نوشته محمد صدرا به همت نشر نی به بهای ۵۵ هزار تومان منتشر شد.
مواجهه مذهب و مارکسیسم و لاجرم، روحانیت و جریان های چپ در ایران معاصر، یکی از مهم ترین حوزه های پرچالش و مسئله‌خیز در قلمرو الهیات، فلسفه و سیاست در ایران امروز است.
پرسشهای تأمل برانگیزی که نه تنها هنوز، به پاسخ نهایی نرسیده اند، بلکه همچنان سایه سنگین خود را بر فضای فرهنگ و سیاست ایران دارند، و پیوندهای آگاه و ناخودآگاه این دو سنت فکری، سرنوشت دیروز، امروز و احتمالا آینده نزدیک جامعه ما را تعیین می کنند.
کتاب حاضر، که در اصل رساله دکتری نویسنده پر تلاش آن است، کوشیده است این گفتگوها، پیوندها، چالشها و تقابل های اسلام و مارکسیسم را بر نماید و گزارش کند. همچنین کتاب منبع خوبی برای تبارشناسی بسیاری از تحولات کنونی ایران در سه گانه الهیات، فلسفه و سیاست است.
در پشت جلد این اثر در معرفی آن آمده است:
نوشته حاضر به بررسی تعامل دو سنت رقیب، مهم و تأثیرگذار اسلامی به نمایندگی روحانیان و چپ مارکسیستی با استفاده از الگو و مفاهیم اسلامی کسانی چون مک اینتایر و تیلور که تحت عنوان جماعت گرایان از آنان یاد می شود، می پردازد. این بررسی به لحاظ تاریخی تأکید خود را بر ظهور ارانی در ایران تا شکل گیری انقلاب اسلامی نهاده است.
با ورود دکتر تقی ارانی(۱۳۱۸ ـ ۱۳۸۳) به ایران، دوره جدیدی از تماس و چالش این دو سنت که به مراتب عمیق تر از قبل بود، آغاز گردید. تلاش علمی ارانی به ویژه با انتشار تئوری های علم و پسیکولوژی و ماهنامه دنیا(۱۳۱۴ ـ ۱۳۱۲) در نهایت سویه ای سیاسی داشت و به دنبال استقرار نظام جایگزین سیاسی چپ در ایران بود.
متناسب با شیوه ای که سنت چپ برای دستیابی به قدرت سیاسی جامعه در پیش گرفته بود، سنت روحانیت نیز با فراخوانی منابع و ذخایر علمی خویش، در صدد دفاع برآمد، تلاش برای مقابله با مارکسیسم و چالش روحانیت با آن، سرانجام در چهار حوزه کلامی، فلسفی، اقتصادی و سیاسی تمرکز یافت.
این امر موجب فعال شدن دو جریان اسلامی ـ سیاسی در کشور گردید. پدیده ای که امروز با عنوان کلی اسلام سیاسی بدان اشاره می شود. به عبارت دیگر پیامد رواج مارکسیسم در ایران، از یک سوی به تولید متون دینی سیاسی توسط روحانیون مراکز دینی سنتی انجامید و از سوی دیگر موجب پیدایی جربان چپ اسلامی گردید.
این کتاب به طور ویژه به مورد اول می پردازد و تحلیل رابطه چپ اسلامی با مارکسیسم را به پژوهشهای مستقل دیگر وامی نهد.