به نقل از سایت اخبار دین و اندیشه : به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی کمپانی زارع در برنامه زنده تلویزیونی «سوفیا» با اشاره به سخنی از علی بن ابی طالب(ع) در باب نمایان ساختن ویژگی این عالم گفت: حضرت درباره توصیف دنیا می فرمایند، دنیا یک خانه پر از بلاست. شناخته شده به بی وفایی و دروغ. نه به یک حال پایدار است و نه مردم آن از سلامت برخوردارند.
وی افزود: این سخن را باید ضمیمه کرد به آن جمله ای که در ادبیات و کلیله و دمنه می خوانیم عالم پر بلا و عذاب است و آدمی از آن روز که در رحم مصور گردید، تا آخر عمر یک لحظه از آفت نرهد. همه ما ساکنان این عالم و به دلایل مختلفی دچار یک رنج و درد دائم هستیم که اشکالی متفاوت دارد.
وی ادامه داد: این درد و الم در روزگار کنونی، کروناست؛ اما ما جنگ ها، قحطی ها و کشته شدن ها را فراموش نکرده ایم.
زارع با اشاره به آیه ۱۰۴ سوره مبارکه نساء گفت: تصور می کنم این آیه تسلی بخش ترین و عمیق ترین آیه ای است که تفاوت انسان های خداباور و خدا مومن را با غیر آن ها نمایان می سازد. این آیه حیرت انگیز است و نمی دانم چرا در منازل مومنان بر قاب های روی دیوار نوشته نشده است. این آیه می فرماید در تعقیب گروه دشمنان سستی نکنید؛ چون آن ها نیز مثل شما درد و رنج می کشند و شما هم درد و رنج می کشید اما یک تفاوت وجود دارد و همه نکته ی آیه اینجاست: شما امیدی به خدا دارید که آن ها ندارند. همه آن چیزی که در یک بیماری برای مومن اتفاق می افتد، اینست که امیدی در یک فضای خوف آلود –که در کلام امیر گفته شد- شکل گرفته و مومن کسی است که معتقد است ورای این عالم، عالم معنا وجود دارد.
وی تاکید کرد: وقتی خوف سراسر این عالم را فرا می گیرد و ترس و ناراحتی سراسر عالم را می پیماید، مومن معتقد است دستی از غیب برون می‌آید و کاری می کند. حتی اگر چنین نشود، این جهان با تنگنای کنونی که گرفتار آن هستیم، منحصر نمی شود. بنابرین وقتی از خوف و رجا دم می زنیم، باید بدانیم دارای مراتب مختلفی است؛ یعنی بسته به اینکه چه میزان ترس داریم، امید نیز در کنار ما شکل می گیرد.
زارع با بیان اینکه برای دانستن هر چیز باید شناخت کلی از آن بدست آوریم، افزود: امروز بحث اصلی ما رنج بشر است که سه عامل اصلی دارد و این عوامل موجب رنج می گردد و به تبع آن خوف را پدیدار می کند. مسئله اول نادانی های بشر است. دومین علت رنج ناتوانی های بشر و سوم، نیازمندی های اوست.
وی خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم در یک نگرش کلان رنج های خود را علت یابی کنیم به این سه نکته می رسیم و وقتی با نادانی و ناتوانی و نیازمندی های خود روبرو می شویم، این عوامل ترس و خوف را پدید می آورد.
زارع با ذکر مثالی ادامه داد: امروز هر یک از ما اطلاعی از چیستی کووید ۱۹ نداریم و اگر هم بدانیم، در مواجهه با آن ناتوانیم و نیازمندیم در این عالم زندگی مرفهی داشته باشیم و در اجتماع نیز حضور یابیم. در حقیقت می توان گفت این ویروس برای جهان ما ایجاد خوف و رنج کرده است و اینجاست که باید راه حل نادانی، نیازمندی و ناتوانی خود را از این نگاه کند و کاو کنیم. مولانا می گوید خوشا به حال کسی که می داند که نمی داند. می داند که نمی تواند. بنابراین در این عالم باید بدانیم در دار تدریج به سر می بریم. یعنی هر رشد و تغییری پله به پله شکل می گیرد و لذا برای کنار آمدن با خوف کووید ۱۹ باید بپذیریم ما قدرت تغییر عالم را نداریم و بخشی از تغییرات باید در درون ما اتفاق افتد.
زارع افزود: ما باید راه مواجهه با درد و رنج را فرا گرفته و سطح تاب آوری خود را بالا ببریم و این مسئله نیازمند ورزه ی –شکل گرفتن در کشاکش رنج های زندگی- معنوی است که بخش اعظم آن برآمده از دستیابی به تمرکز نسبت به خودِ درونی هر یک از ماست.
همچنین سیدجوادمیری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی با حضور در استودیوی پخش زنده برنامه "سوفیا" در خصوص راهکارهای عرفانی در مواجهه با مشکلات نظیر بیماری ها اظهار کرد: یک پیش فرض بزرگ اینست که پاسخ دهنده به این مطلب سالک و عارف باشد؛ اما گاه این مسئله از منظر نظری بررسی می شود. یعنی بدانیم عرفا و سالکین طریقت در نسبت با خداوند و در میان بلایا و مصیبت ها چگونه سلوک می کردند.
وی با بیان این مقدمه افزود: برخی فلاسفه معتقدند خداوند عالم را خلق نمود؛ اما عرفا می گویند عالم دائما در حال خلق شدن تازه است و اگر حضرت حق لحظه ای فیوضات را قطع کند، دیگر عالمی وجود نخواهد داشت.
میری ادامه داد: افرادی که نوعی بینش عرفانی دارند، با مرور کتب یا خواندن اخبار و... به چنین بینشی دست نیافته اند؛ در فلسفه اگزیستانسیالیست به تجربه وجودی اشاره می شود؛ بدین معنا انسانی که بگونه عرفانی می زید، قادرست در دو سطح خوف و رجا نسبت به خداوند، حیات خود را سپری کند.