به نقل از سایت اخبار دین و اندیشه : کتاب «ارتباطات خطر؛ نظریه‌ها و مدیریت آن» درصدد است تا از انواع خطرها، چگونگی درک و دریافت مردم از آن‌ها رمزگشایی و نیز نوع ارتباطات برای اعلام یا تحذیر مردم از خطرهای پیش‌رو و چگونگی نحوۀ مدیریت آن‌ها را بیان کند.
کتاب «ارتباطات خطر» مشتمل بر پنج فصل است که فصل اول با عنوان «مفاهیم کلی و اصلی» به بیان کلیات و تعاریف عمومی و نیز مقایسه مفاهیمی ازجمله خطر، مخاطره و بحران می‌پردازد. در فصل دوم، درک خطر و انواع نظریه‌های پیرامون آن به‌تفصیل بحث شده است. «ارتباطات خطر و معنای آن» عنوان فصل سوم است که چیستی و معنی ارتباطات خط را به بحث می‌گذارد. فصل چهارم با عنوان «مخاطبان خطر»، درباره مخاطبان موردنظر در ارتباطات خطر صحبت می‌کند. «مدیریت خطر» عنوان فصل پایانی‌ست که به توصیف و تبیین نحوۀ مدیریت ارتباطات خطر پرداخته است.
بخش پایانی این کتاب، ابتدا پرسش‌های مهمی را دربارۀ خطر مطرح می‌کند با باور به اینکه کسانی که در مدیریت خطر نقش دارند، باید پاسخ‌های درخور و صحیح آن‌ها را بدانند تا در زمان وقوع خطر دچار سرگردانی نشوند. سپس اصول و مبانی مدیریت خطر و چارچوب عمومی آن را ترسیم می‌کند و نتیجه می‌گیرد که بین ارزیابی و درکی که از خطر و میزان اهمیت و شدت آن وجود دارد و «مدیریت خطر» و نیز «ارتباطات خطر»، که مبادلۀ تعاملی اطلاعات و دیدگاه‌های مربوط به خطر است، رابطه و تعاملی معنی‌دار وجود دارد که غفلت از هرکدام و یا بی‌توجهی و ضعف هریک می‌تواند مدیریت خطر را با چالش مواجه کند.
نویسنده در پایان، با تعریف «ارتباطات راهبردی خطر» به «فرایند هدفمند تعامل ماهرانه با ذی‌نفعان به کمک اطلاعات مناسب»، آن را یکی از مؤلفه‌های اساسی مدیریت یکپارچۀ خطر اعلام می‌کند که به تصمیم‌گیران و ذی‌نفعان کمک می‌کند تا تصمیمهایی آگاهانه اتخاذ کنند که به مدیریت مؤثر خطر منجر شود. هم‌چنین به دلایل عدم موفقیت در مدیریت ارتباطات خطر نیز اشاره شده است.