به نقل از سایت اخبار دین و اندیشه : خبرگزاری مهر، گروه دین واندیشه- سید محمود کمال آرا*: در نگاهی گذرا می‌توان دریافت جنبش های معاصر در جهان اسلام نظیر؛ انقلاب ۵۷ ایران تا بیداری کشورهای اسلامی، یکایک سیری را در رسیدن به حاکمیت اسلامی طی کرده اند که در آن، مناسبات دینی و یا مشاهیر تاریخی و انقلابی قدرت را از حکومت نامشروع گرفته و به مردم واگذار کرده اند، لیکن هدف اولیه و نفس دمیده شده در آن جنبش بعد از چند سال یا دیده نمی شود و یا با یک تغییر ملموس در پیچ و خم قدرت های گذشته و فعلی از نهاد خود رنگ می‌بازد. با بررسی مصادیق جنبش های معاصر اسلامی، اگر چنین دگرگونی های سیاسی و انقلابی بر اساس خط سیر و خروجی اندیشه و افکار عقلا نوشته نشده باشند دچار سستی در ساختار و حتی خلا در مرکزیت شده و با حذف آن چهره و یا روش دینی از اذهان مردم، محکوم به شکست می‌باشند.
میزان بهره وری و تاثیر پذیری حکومت ها و دول قدرتمند جهان از اتاق های فکر و اندیشگاه ها، گویای اهمیت و نقش بی بدیل آن در هدایت عالی ترین مقام مملکت تا افراد پایین دست می‌باشد. از این رو روند کمال کشورهای شاخص در دنیا از مدیریت داخلی تا مدیریت منطقه ای و بین المللی ریشه در تاسیس، هدایت، حمایت و فرمانبری از اتاق های فکر و مجامع اندیشه ورز دارد. ایمان واقعی این کشورها به میزان بهره وری اتاق های فکر باعث شده است ریسک های جهانی در حوزه های؛ سیاسی، اقتصادی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی و نظیر آن همه و همه از درون این مراکز نشات گرفته و در مسیر اجرایی دولت ها و مجموعه های تابعه قرار گیرند.
کشورهای جهان اسلام و در حال پیشرفت به دلیل درگیری در روزمرگی اقتصادی و سیاسی هیچ گاه نگاهی ژرف بر مراکز اندیشه ورزی ( اتاق های فکر ) و ترسیم آینده ای روشن و هدفمند از درون آن نداشته و ندارند و همیشه خود را از بالا دست و تفکر ماوراء ایشان بر ایده های نو می‌هراسانند. فقر اتاق های فکر در کشورهای اسلامی و عدم تبادل اطلاعات و ایده های نو بمنظور نگارش آینده، صدمه ای جبران ناپذیر در مسیر پیشرفت آنان گذاشته است چرا که راه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، اطلاعاتی و نظامی ساخته شده پس از مدتی دچار فقدان حیات فرماندهی فکری و ستادی و بی برنامگی شده و تبدیل به بیابانی بی آب و علف می‌گردند.
ایجاد نقطه کانونی فراگیر در جهان اسلام با ویژگی های مشترک و با هدایت ائتلافی شخصیت هایی که دارای وجاهتی مقبول و مورد مشروعیت در قلمرو جهانی و بویژه سرزمین های اسلامی باشند می‌تواند زنجیره وار، راهبرد افکار و سیاست های امروز تا ده ها سال بعد را بر اساس مسیر پیشرفت جهان ترسیم و به بدنه ی دستگاه های حکومتی و دولتی تزریق نماید. بر این اساس و بی شک بنیان گذاری مرکزی همگون با شاخص های پوششی و سایه، در گام نخست می‌تواند جرقه ی بزرگی را در راستای رسیدن به مقاصد کلان در ذهن حاکمان و سیاسیون ایجاد نموده و در گام بعدی جای خود را بعنوان عنصر جدایی ناپذیر در جوار حکومت های اسلامی تثبیت نماید.
تفکر در جهان اسلام با نگاه جهان بینی و بر پایه ی غایت حکومت عدل جهانی نیازمند نگرش کانونی بر محور جمع اندیشی و خرد عقلای هر سرزمین است. توضیح این که عقلای هر سرزمین صرفا سیاسیون، روحانیون و نظامیون آن نقطه نخواهد بود و صاحب نظران و فرهیختگان در تمامی سطوح حق تزریق تفکر و ایده خود را خواهند داشت.
اندیشه ورزی در تمامی سطوح کشورهای اسلامی با چشم انداز ایجاد مراکز اندیشه ورزی در سایر ملل و تشکیل ساختاری منسجم بمنظور آگاه سازی در جهت توانایی تفکر آحاد جهان اسلام، ایجاد بستر مناسب بمنظور تجمیع و گردهمایی مشاهیر بدون منصب و صاحبنظران سایر ملل، طرح موضوع، هدایت افکار عقلا، جمع آوری ایده ها و افکار، آنالیز و دسته بندی افکار و تزریق در سطوح دولت ها و حکومت ها ، گامی موثر برای حضور نخبگان در حلقه ی حاکمیت و شناساندن جایگاه مردم برای مردم خواهد بود.
*پژوهشگر و نویسنده کتاب اندیشه ورزی رنگین تر از یک انقلاب